अरूण चद्र रॉय के संग्रह खिडकी से समय में "कील पर टँगी बाबुजी की कमीज़" का मराठी अनुवाद करने कि कोशीश
खिळ्याला टांगलेला बाबाचा शर्ट
आज
खूप आठवण येतेय ,
खिळ्यावर टांगलेल्या
बाबांच्या त्या शर्टाची .
शर्टाचा खिसा
खूप जड असायचा ,
सारं ओझं सहन करायचा
तो एकटा खिळा .
खिश्यात असायची
किराणा सामनाची यादी ;
ज्याच्यासाठी बाबा
आठवडाभर धावपळ करत.
आईच्या ओरडा खात खात,
वेगेवेगळी निमित्ते करत असत बाबा .
आटापिटा करत पैशाची जमवाजमव (बंदोबस्त) झाल्यानंतर
शेवटी कसेबसे यायचे रेशन .
खिळा साक्षी असायचा
ह्या सर्व (जमवाजमवीचा, धावपळीचा ) निमित्तांचा ;
निमित्तांचे ओझे ,
जे बाबांच्या मनावर होते ,
त्याचासुद्धा साक्षी असायचा तो खिळा .
बाबाच्या खिशात असायची
आजोबांची पत्रे.
पत्रात आशिर्वादाबरोबर असायचा
सामानाचा हि हिशेब .
बाबांना कधी तो हिशेब लागायचा
तर कधी लागत नसे.
हे सर्व माहित असायचं त्या खिळ्याला .
खिळा त्या दिवशी खूप आंनदी होता ,
जेव्हा होता बाबांच्या खिश्यात
माझ्या परीक्षेचा निकाल .
सर्व झोपी गेल्या नंतर
अभिमानाने त्यांनी दाखवलं होतं
आईला झोपेतून जागं करुन .
खिळा त्या दिवशी सुद्धा खूप आंनदी होता
ज्या दिवशी बाबांनी
वाचली होती माझी पहिली कविता .
आणि पुन्हा आईला
झोपेतून जागं केलं होत.
बाबांच्या खिश्यात
जेव्हा असायची
डॉक्टरांची चिट्ठी.
तेव्हा ती वाचून
निराश व्हायचा खिळा ;
आईच्या अगोदर .
भिंतीवर ठोकल्यापासून
पहिल्यांदाच इतका खुष होता खिळा;
जेव्हा बाबा घेऊन आले होते
आई साठी जोडवी,
आपल्या शेवटच्या पगारातून.
आज
बाबा नाहीत,
त्यांचा शर्ट पण नाही,
पण
खिळा आहे ;
आजही
आईच्या मनात
अन आमच्या पण.
खिळ्याला टांगलेला बाबाचा शर्ट
आज
खूप आठवण येतेय ,
खिळ्यावर टांगलेल्या
बाबांच्या त्या शर्टाची .
शर्टाचा खिसा
खूप जड असायचा ,
सारं ओझं सहन करायचा
तो एकटा खिळा .
खिश्यात असायची
किराणा सामनाची यादी ;
ज्याच्यासाठी बाबा
आठवडाभर धावपळ करत.
आईच्या ओरडा खात खात,
वेगेवेगळी निमित्ते करत असत बाबा .
आटापिटा करत पैशाची जमवाजमव (बंदोबस्त) झाल्यानंतर
शेवटी कसेबसे यायचे रेशन .
खिळा साक्षी असायचा
ह्या सर्व (जमवाजमवीचा, धावपळीचा ) निमित्तांचा ;
निमित्तांचे ओझे ,
जे बाबांच्या मनावर होते ,
त्याचासुद्धा साक्षी असायचा तो खिळा .
बाबाच्या खिशात असायची
आजोबांची पत्रे.
पत्रात आशिर्वादाबरोबर असायचा
सामानाचा हि हिशेब .
बाबांना कधी तो हिशेब लागायचा
तर कधी लागत नसे.
हे सर्व माहित असायचं त्या खिळ्याला .
खिळा त्या दिवशी खूप आंनदी होता ,
जेव्हा होता बाबांच्या खिश्यात
माझ्या परीक्षेचा निकाल .
सर्व झोपी गेल्या नंतर
अभिमानाने त्यांनी दाखवलं होतं
आईला झोपेतून जागं करुन .
खिळा त्या दिवशी सुद्धा खूप आंनदी होता
ज्या दिवशी बाबांनी
वाचली होती माझी पहिली कविता .
आणि पुन्हा आईला
झोपेतून जागं केलं होत.
बाबांच्या खिश्यात
जेव्हा असायची
डॉक्टरांची चिट्ठी.
तेव्हा ती वाचून
निराश व्हायचा खिळा ;
आईच्या अगोदर .
भिंतीवर ठोकल्यापासून
पहिल्यांदाच इतका खुष होता खिळा;
जेव्हा बाबा घेऊन आले होते
आई साठी जोडवी,
आपल्या शेवटच्या पगारातून.
आज
बाबा नाहीत,
त्यांचा शर्ट पण नाही,
पण
खिळा आहे ;
आजही
आईच्या मनात
अन आमच्या पण.
शुक्रिया मेरी कविता के अनुवाद के लिए।
जवाब देंहटाएं